"Imaxinade unha urbanización cas súas casiñas todas ben pintadas e os seus xardíns traseiros todos coidados e cheos de vida e de flores, nenos xogando pola calle cas súas pelotas, xente paseando... Pois eso era todo o contrario ao que alí apareceu ante os nosos ollos: un lugar sen liberdade, o chan estaba embarrado e imposible, o paisaxe desolador era acompañado polo ceo negro e tamén polas enormes construccións grises feitas de folla de lata. Unhas almas en pena camiñaban arrastrando os seus pés dun lado a outro do campo vestidos nos seus pixamas a raias nos que xa nin se distinguían cales eran negras e cales brancas. Nese lugar os nenos non xogaban, ou axudaban aos seus maiores a transportar a terra cavando a súa propia tumba, ou deambulaban por aquel sitio dun lugar a outro sen rumbo ningún."
No hay comentarios:
Publicar un comentario