ou coma unha ovella dicindo que teño frío.
son un poeta analfabeto e un intérprete mudo.
síntome árbore en outono cando che miro, e ás veces incluso o son.
mágoa que ti sexas castelo e eu terra ensanguentada.
son un neno cun vestido lila, e unha nena sen bonecas.
sonche a pedra coa sempre te vas tropezar,
sonche a feminazi que che dá noxo.
mágoa de corpos mal aproveitados.
