tag:blogger.com,1999:blog-50736652056937322512024-03-13T02:28:45.568+01:00La esquina transparenteLet it be
Let it go
Unknownnoreply@blogger.comBlogger142125tag:blogger.com,1999:blog-5073665205693732251.post-62442556145308583992015-11-19T14:57:00.000+01:002015-11-19T15:09:49.109+01:00Nunca sobes, sen antes baixar<div style="text-align: justify;">
E sigo rebentando palabras nos meus pulmóns, sigo chorando promesas que fai tempo que se romperon.</div>
<div style="text-align: justify;">
Respiro aire e entra lume, só iso, lume azul e negro. </div>
<div style="text-align: justify;">
Aguanto a respiración mentres estalan todas as veas das mans, e un xemido corta a miña respiración. </div>
<div style="text-align: justify;">
"Nunca sobes, sen antes baixar"</div>
<div style="text-align: justify;">
Pero sigo sen subir, quédome no terceiro banzo dunhas escaleiras infinitas e inacabadas. Tamén descoñecidas, pero demasiado fáciles. E o ceo non cambiou, segue gris, máis ou menos como a miña mente, baleira e nubrada. </div>
<div style="text-align: justify;">
//</div>
<div style="text-align: justify;">
Acto seguido alguén me escoita, sen falar. Aínda así, síntome atrapada no cadro do <i>Grito</i> de <i>Munch</i>. O cuarto empequenece, estala en cores difusas. </div>
<div style="text-align: justify;">
E de novo o lume, nin azul nin negro. Encho os pulmóns e lembro conversas, inventadas ou soñadas. Pode que incluso reais. Falábamos dunha melodía longa e doce, pero triste e chorona. Sorríamos mentres lle permitíamos ás nosas cabezas reproducir sons e sorrisos que nin sabíamos que existían.</div>
<div style="text-align: justify;">
Nada diso nos pertence xa. Nin sequera o lume segue sendo o mesmo. Pero algo segue permanecendo, inherente a calquera distancia temporal, ou incluso ás tempestades demasiado calmas. </div>
<div style="text-align: justify;">
Finalmente aprendemos a golpes, contra rúas, persoas e situacións. Con distintos acordes, pero sempre a mesma intérprete. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-KfmrVZCSBvSNtOp9cIdTVzurgp0vXFUBpkF4GMEdn3aQovE3_RgTEHEdZ_5bNIa8gw_OQtxFTlA_rkRBbha9KXF7StYUvak2_rYB3HdykMvC_T29RR1u5P4Y4YIZxYvS8-RzWW7HcGM/s1600/empty-fire-grunge-guy-Favim.com-3525988.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-KfmrVZCSBvSNtOp9cIdTVzurgp0vXFUBpkF4GMEdn3aQovE3_RgTEHEdZ_5bNIa8gw_OQtxFTlA_rkRBbha9KXF7StYUvak2_rYB3HdykMvC_T29RR1u5P4Y4YIZxYvS8-RzWW7HcGM/s320/empty-fire-grunge-guy-Favim.com-3525988.jpg" width="251" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<i>"Pode que só sexa unha rapaza con moito tempo de lecer..."</i></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5073665205693732251.post-73678774663403383062014-11-27T18:44:00.000+01:002014-11-27T19:00:56.311+01:00Non sonson coma un peixe camiñando, non sei,<br />
ou coma unha ovella dicindo que teño frío.<br />
son un poeta analfabeto e un intérprete mudo.<br />
<br />
síntome árbore en outono cando che miro, e ás veces incluso o son.<br />
mágoa que ti sexas castelo e eu terra ensanguentada.<br />
<br />
son un neno cun vestido lila, e unha nena sen bonecas.<br />
<br />
sonche a pedra coa sempre te vas tropezar, <br />
sonche a feminazi que che dá noxo.<br />
<br />
mágoa de corpos mal aproveitados.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmTJoPDkjWQyuEwW_rsESunAobrlUI8tyTGiroh5bUYOTbzVxUgN6NpYid8UMhbp2RNcddza9ypnPow62UleBd3ZgvtRoVsUvycj8GBDcU6UFGucAJg6zO_3ZQXfd-sgAiyJpfgR-2ykA/s1600/beautiful-beauty-mirror-photography-typography-Favim.com-227346.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmTJoPDkjWQyuEwW_rsESunAobrlUI8tyTGiroh5bUYOTbzVxUgN6NpYid8UMhbp2RNcddza9ypnPow62UleBd3ZgvtRoVsUvycj8GBDcU6UFGucAJg6zO_3ZQXfd-sgAiyJpfgR-2ykA/s1600/beautiful-beauty-mirror-photography-typography-Favim.com-227346.jpg" height="238" width="320" /></a></div>
<br />Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5073665205693732251.post-66721133004179313862014-09-04T16:52:00.000+02:002014-09-04T16:52:17.019+02:00Meine Liebe<div class="MsoNormal">
<span lang="EN-US">Just take
me back where I belong. Where the rain went short, and the alcohol never stops
pouring. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EN-US">Teach me
how to travel breaking the ice, walking in the dark. Show me how the light
turns white while dying on the floor. Pursuit me with the oldest tram you can
find on that river.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EN-US"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EN-US">I try to
get into my mind, but it blows me away every time I try. Only a side by the
river makes me feel alive. I hear water, dogs, chains, antifascists, snow, sun,
bikes. And inside of all the noises I see a blond hair, a tiny piercing, smoked
blunts... <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EN-US"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EN-US">A mixed of
accents still lives on my throat, burning like a volcano, deciding who should
die first. <o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span lang="EN-US">The raindrops
turn into tears every time I smell your shadow next to mine. I can only build
images of a park with the anger I have become. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EN-US"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EN-US">Come kidnap me, if you ever feel alone.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EN-US"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZrSDvuMIzxPmbPsHSvvaD3AgChARAzIslI2XBlH_Ov5VWv_ggpxLcS5fRD5CRLaYmAq7tTNcBcCEDjqhzKB-ju2ViCjs-z_ur7HiT83270jbqG_zgE3n1NARhd_kPTnws-6n8Hse1744/s1600/1233158_10202106783699409_928732902_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZrSDvuMIzxPmbPsHSvvaD3AgChARAzIslI2XBlH_Ov5VWv_ggpxLcS5fRD5CRLaYmAq7tTNcBcCEDjqhzKB-ju2ViCjs-z_ur7HiT83270jbqG_zgE3n1NARhd_kPTnws-6n8Hse1744/s1600/1233158_10202106783699409_928732902_o.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EN-US"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EN-US"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EN-US"><br /></span></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5073665205693732251.post-36026623913933816802014-06-17T00:21:00.000+02:002014-06-17T00:21:04.111+02:00Where is my mind?Volar entre consonantes y vocales, olvidando momentos y sitios. Despejando la mente con sonidos graves entre humo de menta.<br />
Me dispongo a hacerme un lavado de cerebro, a intentar olvidar pecas y el color marrón. A sudar sentimientos y llenarme de música instrumental.<br />
Solo te pido seguir jugando a pasarnos la pelota, a contraatacar con mensajes de despedida y a preguntarnos lo obvio.<br />
Pero me sigo perdiendo entre mosaicos verdes y preguntas desaparecidas. Alucino con camisetas negras y púrpuras, y veo sombras de recuerdos en cada esquina.<br />
Solo una bandera de colores se interpuso entre dos pensamientos, que previamente grité a un amanecer oscuro.<br />
Y el sonido del piano en mi cabeza sigue intentado hacerme recordar, infiltrando conversaciones y paseos, como un tratamiento de electroshocks.<br />
Mi perdón se sigue repitiendo, intentando presionar el botón de retorno.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJ00ajbUNRrP1ZG08GnUTyer82OGB-JyAS62nS5lQoc5JbALeAzwZeUTS1QggTLmv2meWqMQo3esb_UaIu0SFukHsmmW1_iI07F5cFDjFpC-1iEwuyfR0xZlZ2b3En00QZ6GpJTWTz74Q/s1600/depressed-depression-grunge-hate-Favim.com-1829118.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJ00ajbUNRrP1ZG08GnUTyer82OGB-JyAS62nS5lQoc5JbALeAzwZeUTS1QggTLmv2meWqMQo3esb_UaIu0SFukHsmmW1_iI07F5cFDjFpC-1iEwuyfR0xZlZ2b3En00QZ6GpJTWTz74Q/s1600/depressed-depression-grunge-hate-Favim.com-1829118.jpg" height="234" width="320" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<i>"Pode que só sexa unha rapaza con moito tempo de lecer..."</i></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5073665205693732251.post-65303855583953516462014-05-27T20:43:00.001+02:002014-06-17T00:24:12.794+02:00Una letra impronunciable. A veces desaparezco de mi misma. Mi cabeza llora y mis manos gritan de ansiedad. Me arrancaría cada pensamiento y te echaría a ti. Pero ese barco es demasiado grande, tan pesado como las nubes que me rodean. Disiparía cada roce y respiración. Quemaría tu olor, como el incienso, pero ese aroma me perseguiría sobre lobos sangrientos que se esconden en el sol. Y mientras, me refugio en la luna, en el cráter más profundo, tocando la oscuridad con cada palabra inconexa.<br />
Mis dientes gritan que mis ojos solo ven lluvia y arcoiris grises. Y la madera de mi habitación se arrepiente de tus pisadas. Mientras, unos tambores suenen entre verde y marrón, incomodidad y un poco de desesperación.<br />
Un "THE END" perdido de la película más agria me mira con ojos de miedo, retrocediendo con pasos pegajosos y algo mentirosos. Las ondas electromagnéticas de cada teléfono van sembrando tumores tristes y fútiles. Así, yo sigo escribiendo en un estrés constante que podría ser energía en la dinamo. Un par de pulmones se escupen aire ennegrecido, mojado por cada beso lanzado a la nada. Yo dejo de arrepentirme, nunca más sangrare pensamientos inútiles.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRE4_0TncVgJdMbCPcvwSFOVwH9a_INzAJX-LwM9kTnbosOMZ9Lk75zfXgeTY6V_Phe_y7qPpKoxXD5rx9o5D4tqzwxFVT4KtU19TJ3IBo45vAlYjq_eZe-Xw7MqrEzHbbhyA3hrWmf4Q/s1600/a-fact-of-life-cute-friday-funny-hate-monday-Favim.com-91418.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRE4_0TncVgJdMbCPcvwSFOVwH9a_INzAJX-LwM9kTnbosOMZ9Lk75zfXgeTY6V_Phe_y7qPpKoxXD5rx9o5D4tqzwxFVT4KtU19TJ3IBo45vAlYjq_eZe-Xw7MqrEzHbbhyA3hrWmf4Q/s1600/a-fact-of-life-cute-friday-funny-hate-monday-Favim.com-91418.jpg" height="239" width="320" /></a></div>
<br />Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5073665205693732251.post-61620951476761481462013-07-29T16:36:00.000+02:002013-07-29T16:36:37.454+02:00TeletransportaciónCierro los ojos, en este instante todo lo que tiene que ver con el exterior de mi mente no existe.<div>
Una sensación de vacío inunda mis pulmones. Poco a poco mi piel se eriza, desde los dedos de los pies hasta la cabeza.</div>
<div>
Te pienso y mi cabeza empieza a imaginarte. En las yemas de mis dedos siento como acaricio tus labios, y en mis labios siento tu piel.</div>
<div>
Sin embargo, solo mis oídos escuchan te quieros callados. </div>
<div>
Al final siempre desapareces, el vacío de los pulmones invade mi cuerpo quemándome por dentro.</div>
<div>
Abro los ojos y me acurruco como un niño, intento imaginarte. Pero esta vez no puedo evitar llorar al recordarte...</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Mientras, escucho a lo lejos, en susurros: <i>Te echo de menos</i> </div>
<div>
<br /></div>
Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5073665205693732251.post-9787307171315472812013-07-08T00:53:00.001+02:002013-07-08T01:02:45.730+02:00Un sueño demasiado real.Es insufrible no tenerte.<br />
Cerrar los ojos e imaginarte sonriendo, como siempre lo hago. De repente abrirlos y saber que no puedo ni tocarte.<br />
Buscar en el hueco de mi almohada ese abrazo que quedó pendiente tantas veces.<br />
Soñarte como el mejor regalo, aunque cuando me despierto ya no siento como recorro tus labios con la yema de mis dedos.<br />
Repetirte una y mil veces lo bonita que eres. Repetirme mil y una, que el susurro que quiere salir de mi boca solo tocara el aire, no tu oído.<br />
Pedirte que me calles, creando promesas en el aire,<br />
Preguntarme como te echo tanto de menos, respondiéndome con solo pensarte.<br />
Que me queme el pecho porque no te tengo.<br />
Sentir que poco a poco te estás quedando con una parte de mi.<br />
Necesitarte.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGRyriKOdtkgHQZ_K-ElQ7dfeVXvEYTA469-wSkN36-dbUTUEqOz4FhxVVPKAdTjyA3d5eExWMgoM9foEf8ZY2um55MVUqgoEI_DbLh9CKfzRuWJCULuAXRJyzhr82E2zp0uBJDnulsoo/s1600/Captura_1405.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="288" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgGRyriKOdtkgHQZ_K-ElQ7dfeVXvEYTA469-wSkN36-dbUTUEqOz4FhxVVPKAdTjyA3d5eExWMgoM9foEf8ZY2um55MVUqgoEI_DbLh9CKfzRuWJCULuAXRJyzhr82E2zp0uBJDnulsoo/s320/Captura_1405.jpg" width="320" /></a></div>
<br />Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5073665205693732251.post-71650977429975709272013-06-18T00:16:00.001+02:002013-06-18T00:16:24.694+02:00Silencio entre sombrasMe apetece acostarme en una playa, al calor de unas manos casi desconocidas.<br />
Cerrar los ojos y utilizar un brazo ajeno de almohada.<br />
No hablar utilizando esa boca extranjera de cerradura.<br />
Despertarse y ver que estás soñando despierta.<br />
Mirar a las teclas del ordenador, sintiendo como queman tus pulmones.<br />
Toser una y otra vez, saber que ya no hay marcha atrás.<br />
No saber escribir, callar.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_D5iFr0lVia7gTbs_hJap1-H-ZfpZve_4bvu3x6Sl1ZZKZWmksEdA1mQ-uFdt4O6lEgeXox60SwKlJag5O_pX7oiPGaKJEHGa3ZTP_eLn7wr0uyb-xICU31uBAAne6ioV5nUUEeRkLsQ/s1600/P1010756.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_D5iFr0lVia7gTbs_hJap1-H-ZfpZve_4bvu3x6Sl1ZZKZWmksEdA1mQ-uFdt4O6lEgeXox60SwKlJag5O_pX7oiPGaKJEHGa3ZTP_eLn7wr0uyb-xICU31uBAAne6ioV5nUUEeRkLsQ/s320/P1010756.JPG" width="320" /></a></div>
<br />Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5073665205693732251.post-62095788767560217022013-06-13T01:02:00.002+02:002013-06-13T01:02:16.112+02:00Cidade proletariaSabía que chegadas estas alturas non me iba resistir...<br />
Boto de menos esa cidade en costa que tanto me gustaba recorrer, buscando en recunchos cousas imposibles, observando con cada nota da música do violín.<br />
Boto de menos poder rirme tódolos días, porque sempre, sempre había algo polo que sentir ledicia.<br />
Boto de menos a cada unha das persoas que coñecín un día, e algunhas xa desapareceron. Douvos as grazas, porque cada un de vós fuchedes a miña rutina.<br />
Boto de menos quedarme sen voz, con bandeiras e megáfonos na man. E correr, sentarse, tropezar.<br />
Boto de menos tantas cousas... Que se chego a mencionalas todas afundiría, como un corpo morto na auga dun océano calquera.<br />
Pode que continue con esta memoria, pero agora non podo.<br />
<i><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">Historias dunha terra de cuncas e de mar</span><br style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;" /><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 17px;">que xuntos coñecemos na voltas que a música nos da.</span></i>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5073665205693732251.post-80036962042659413692013-05-23T21:05:00.000+02:002013-05-23T21:05:21.029+02:00Supongo que todos tenemos derecho a recordar, ¿no?Yo ni debería escribir esto...<br />
Pero algo me ha hecho recordar. Esta vez ha sido una canción la que me ha embarcado a través de un río.<br />
Me quedé dormida, y al poco tiempo me desperté entre unas rocas, era casi de noche. Y de repente me encontré con una piedra, en la que hace un tiempo alguien dejó grabadas dos letras, entre gritos de "Celtia" y risas escandalosas de vergüenza ajena.<br />
<br />
Y finalmente desemboco en esa frase en la que solo quería saber que tal iba todo.<br />
<br />
Supongo que todos tenemos derecho a recordar, ¿no?<br />
Al fin y al cabo...<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<i><u>"Pode que só sexa unha rapaza con moito tempo de lecer..."</u></i></div>
<br />
<br />Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5073665205693732251.post-8279584761052909322013-04-21T12:01:00.001+02:002013-04-21T12:01:30.401+02:00Fuck the world I am a PandaNon lembro, pero si esquezo a data de caducidade deste momento.<br />
Esperto pesada, aínda coas sabas do teu soño enroladas no meu tacto.<br />
Subo a persiana a medida que os meus ollos se aproximan a un campo de asteroides.<br />
De repente, tírome neste sofá, que me atrapa. Non podo loitar contra o seu campo gravitatorio.<br />
E como non, penso.<br />
Penso e intento reter palabras soltas no aire.<br />
Choro, acumulando nanopartículas de alcohol puro nos bronquios.<br />
Ríome, gritando fumes negros que ateigan mentes baleiras.<br />
<br />
Xa lembro, perdoáchesme, mais sigo sen entender.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdyubD_9luuRip2qwLzCeprbSI2PpQQpFmx_iEk78zkBpYWXwGcWi9xbFMYRzCad52bnOm0LvR6PUotLwly1sAh4gIpM6TmKRaUVasPLhlrP6nbezDzTjRfdKwint4GFn-yZW6EVMx1yo/s1600/awesome-black-and-white-cool-cute-Favim.com-686667.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="214" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdyubD_9luuRip2qwLzCeprbSI2PpQQpFmx_iEk78zkBpYWXwGcWi9xbFMYRzCad52bnOm0LvR6PUotLwly1sAh4gIpM6TmKRaUVasPLhlrP6nbezDzTjRfdKwint4GFn-yZW6EVMx1yo/s320/awesome-black-and-white-cool-cute-Favim.com-686667.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<i><u>"Pode que só sexa unha rapaza con moito tempo de lecer..."</u></i></div>
<br />Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5073665205693732251.post-50550079229286312422013-02-21T16:53:00.000+01:002013-02-21T16:53:17.761+01:00Un rompecabezas creado en tus manos y guardado en mi mente, un puzzle incompleto en el que faltan las piezas más importantes.<br />
Una oportunidad fútil, posiblemente vacía de significado, carente de sentido. La última esperanza, enmascarada, convertida en una altura demasiado alta para mi.<br />
Preguntas sin respuesta entre lágrimas secas. Pensamientos saturados de trabajo que sudan gritos ensordecedores y golpes contra la pared.<br />
Me duele la cabeza y me estallan los oídos cuando sueño despierta con sombreros, tiburones y una máscara. Ahora mismo se me haría imposible reconstruir el puzzle, un rompecabezas de tu cuerpo. La esperanza se ha transformado ahora en una luz roja, diminuta.<br />
<br />
<br />Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5073665205693732251.post-22957847434955210242013-02-04T21:53:00.000+01:002013-02-04T21:53:57.923+01:00SINCERIDAD, AZUL, ZAPATOS<br />
<div class="MsoNormal">
Pretendes ser un autómata más, un guiado de la rutina, un
trapo tirado en un patio interior que pasa desapercibido hasta que desaparece
con el tiempo. </div>
<div class="MsoNormal">
Sin embargo tus zapatos te delatan, has caminado demasiado,
con pasos de plomo, sobre unas Martens sin punta de acero.</div>
<div class="MsoNormal">
Me han dicho que nunca debería haberte conocido, y por el
contrario necesito hacerlo. Tu sinceridad se me antoja como una vela encendida
en una noche fría, en la que me acuesto bajo mis mantas llorando por un ficticio
miedo.</div>
<div class="MsoNormal">
Un pan multicereales me recuerda que me levante, que deje de
soñar con canciones tristes y cielos azules que se rompen con cada relámpago
destelleante y ensordecedor.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhV77scN6HIlAUUxu3yGXPaC80wv8LG4b2Qe2MhtknqMSGK3ryL6soQb-SRRRqwlQ704CtmKjf4eiX7PDc1fnTllnvGuMd1yU1GzKA46ucNnBjwR2G2bit-B2l3sfBt91ejjIM7U53X9XE/s1600/boots-dope-dr-martens-fashion-leopard-Favim.com-411728.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="236" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhV77scN6HIlAUUxu3yGXPaC80wv8LG4b2Qe2MhtknqMSGK3ryL6soQb-SRRRqwlQ704CtmKjf4eiX7PDc1fnTllnvGuMd1yU1GzKA46ucNnBjwR2G2bit-B2l3sfBt91ejjIM7U53X9XE/s320/boots-dope-dr-martens-fashion-leopard-Favim.com-411728.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5073665205693732251.post-56689652469680109692012-12-19T01:25:00.000+01:002012-12-19T01:25:20.294+01:00Let's celebrate the ironyMe dejaré llevar, arropada por el mar, entre millón y medio de olas, pequeñas y grandes.<br />
Como si estuviera a punto de empezar un nuevo camino, oscuro pero con una cierta luz escondida entre los nubarrones. Algo por descubrir y que a la vez te suena familiar.<br />
Como dirían algunos: se asemeja a un nuevo despertar, otra vez diferente; al igual que antes, cegador.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPTcXJDL7rcm51G6D_K0Qtrcru5mvMCTtntI9addvNNK7oWK9aUmiwGaRAJkqcQXdgMW5NUW7MrzRhzx_QWKJcmHzegS0KdxS2JPanJ5Gotr6MnbDDtCuh1g-qjzQmNglvBm7L6tx0r8A/s1600/dream-my-world-blonde-boat-Favim.com-584687.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPTcXJDL7rcm51G6D_K0Qtrcru5mvMCTtntI9addvNNK7oWK9aUmiwGaRAJkqcQXdgMW5NUW7MrzRhzx_QWKJcmHzegS0KdxS2JPanJ5Gotr6MnbDDtCuh1g-qjzQmNglvBm7L6tx0r8A/s320/dream-my-world-blonde-boat-Favim.com-584687.jpg" width="202" /></a></div>
Puede que a mitad de camino despierte y me ponga en pie, riéndome de cualquier estúpida mentira de algún que otro <i>invertebrado esquizofrénico.</i><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoHH-gRPDtflSo_LVL_d_1le7BL2y8PtmPRt5xOcu2ZNEVFrU6UADuNZtGu0ykxOzf36CZgKYA8h9GzOyGXAQuFyCC4NI66fffyr42QBNkRi4w0iagQZqTeRV7UXOUU7sMwSM7KXL4PKo/s1600/black-black-amp-white-cool-fun-Favim.com-584663.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="191" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoHH-gRPDtflSo_LVL_d_1le7BL2y8PtmPRt5xOcu2ZNEVFrU6UADuNZtGu0ykxOzf36CZgKYA8h9GzOyGXAQuFyCC4NI66fffyr42QBNkRi4w0iagQZqTeRV7UXOUU7sMwSM7KXL4PKo/s320/black-black-amp-white-cool-fun-Favim.com-584663.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<br />Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5073665205693732251.post-23942364573211031182012-12-07T11:52:00.000+01:002012-12-07T11:52:09.481+01:00RepíteloUn día por la noche, hace unos meses escribí que echaba de menos, aún no sabía si era a alguien o a algo.<br />
Pero ahora ya se quién y qué era. Eras tú, tus besos, tus caricias, tus abrazos. Tus palabras tanto escritas como habladas, todos esos momentos.<br />
De todo esto me di cuenta hace poco tiempo. Una noche en la que tú estabas en mi cama y yo te abrazaba. Empezaron a caerme las lágrimas y a partir de ese momento suene como suene, precipitado o loco, empecé a notar que algo crecía en mi, empecé a quererte poco a poco.<br />
<br />
<i>"Y gracias a una tarde de aburrimiento, una niña tropezó. Tropezó con ese algo y ese alguien que desde hacía tiempo había estado añorando. Y por cada lágrima que le cae ahora un momento que le regala a ese alguien, un instante para compartir, una frase que poco a poco construirán. Con cada beso, cada letra, cada sonrisa, con cada </i>te echo de menos"<br />
<br />
Gracias, porque no resultaste ser ese sueño que de tan bonito que es no puede ser realidad. Sin embargo tú eres así de bonita y, por encima, tengo la oportunidad de besarte. Si echar de menos significase besarte, mis labios ya estarían desgastados.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxxSnHI8pogB_9p-rrnVK1Jd7Tc8KEBLvk7GCacEWO3vsTfVESSwC8YaghAVqKr5pMmFOqWiOwfUgfF2_ZMglPY1iCe6y1buUsjhh5B5WsryG63ZIKSexGHm8e9gXAsTDSG-YY0cjLfww/s1600/accident-cute-favorite-love-Favim.com-574062.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxxSnHI8pogB_9p-rrnVK1Jd7Tc8KEBLvk7GCacEWO3vsTfVESSwC8YaghAVqKr5pMmFOqWiOwfUgfF2_ZMglPY1iCe6y1buUsjhh5B5WsryG63ZIKSexGHm8e9gXAsTDSG-YY0cjLfww/s320/accident-cute-favorite-love-Favim.com-574062.jpg" width="266" /></a></div>
<br />Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5073665205693732251.post-60362581839388604282012-11-30T12:29:00.004+01:002012-11-30T12:29:56.064+01:00Una cosa que te quería decir....Ven y siéntate a mi lado, muy cerca. Déjame pasar mi mano por detrás de tu espalda, atrayéndote hacia mi. No te asustes.<br />
Te bajo los párpados con la yema de mis dedos, dejándote en la oscuridad por unos segundos.<br />
Acerco mis labios para posarlos sobre tu oído, tan cerca que mis susurros te provocarán escalofríos continuos.<br />
No digo ni una palabra, solo respiro a un paso de tu nuca mientras tu piel se eriza y una sensación de ansiedad te invade. Quieres que haga algo: que hable, que me mueva o que simplemente te deje abrir los ojos para ver qué pasa, en esta oscuridad iluminada por aromas de colores quemados.<br />
Mientras, suena una canción: <i>"Breathe out, so I can breathe you in"</i><br />
Sin pretenderlo mi cuerpo se vuelve automático y mi boca empieza a besar tu cuello, tu cara, sin tocar tus labios, solo rozando tu piel.<br />
Y me vuelvo a acercar a tu oído suplicándote con mi respiración que escuches, prometiéndote una respuesta y una reacción.<br />
Me paro, contengo la respiración, me quedo inmóvil abrazándote tras tu espalda. Finalmente me acerco a tu oído derecho, con cada calada de tu olor me lleno poco a poco los pulmones, reteniendo cada bocanada de aire.<br />
Y así, sin que ninguna de las dos lo haya esperado mi cuerdas vocales se mueven, pronunciando unas palabras suaves, casi imperceptibles: <i>"Te quiero"</i><br />
<i><br /></i>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/eBG7P-K-r1Y?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<i><br /></i>
<i><br /></i>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5073665205693732251.post-90437575368402574612012-11-20T15:00:00.001+01:002012-11-20T15:00:14.332+01:0019.11.201211:42 PM<br />
Una sonrisa y un beso bastaron para responderte, no hace falta decir un sí, cuando sabes perfectamente que lo único que deseo en estos momentos es poder reírme, compartir momentos y locuras, todo lo que tu quieras conmigo, y todo lo que yo quiero contigo.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7qCmdF8mhACrPyLaGg-qf1WOukKNnXo5dLsLMHpcX6pmZXvNXD6JQmaJvoLRBw-BPIbNgPDsILzczmMPfwYADzPt6jKYp6jFCs3CwHk4_-PN0kBrZmRVx_GpdU5lEIuPksu5-zmV8Mr4/s1600/boy-cool-girl-love-Favim.com-520251.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7qCmdF8mhACrPyLaGg-qf1WOukKNnXo5dLsLMHpcX6pmZXvNXD6JQmaJvoLRBw-BPIbNgPDsILzczmMPfwYADzPt6jKYp6jFCs3CwHk4_-PN0kBrZmRVx_GpdU5lEIuPksu5-zmV8Mr4/s320/boy-cool-girl-love-Favim.com-520251.jpg" width="311" /></a></div>
<br />Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5073665205693732251.post-61448759379081512572012-11-17T15:09:00.001+01:002012-11-17T15:09:25.406+01:00Em.Inhalar el olor dulce de tu cuello, acariciar tu nuca y ponerte los pelos de punta, sentir tu pulso en mi nariz...<div>
Y que por fin mi ser deje que te ilusiones, todo lo que quieras, porque sin lugar a dudas se que mereces mucho más de lo que había pensado.</div>
<div>
Solo quiero quedarme mirando tu cara mientras duermes y besar cada diminuta parte de tu cara.</div>
<div>
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0uo030lmaMXiICY5EpEIxGKHs9ZzTGeVmGmZEpb3W4s4j0csV9wZLno6IDaTcHcvbkZJJK1JvkEbuOsPnEHQiwUhHynBS48b6CoAiZfLVqcMdYztt5dshxTu-n0O2Cngt6I0sXOre2Ew/s1600/back-black-and-white-freckles-sexy-tattoo-Favim.com-198709.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="212" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0uo030lmaMXiICY5EpEIxGKHs9ZzTGeVmGmZEpb3W4s4j0csV9wZLno6IDaTcHcvbkZJJK1JvkEbuOsPnEHQiwUhHynBS48b6CoAiZfLVqcMdYztt5dshxTu-n0O2Cngt6I0sXOre2Ew/s320/back-black-and-white-freckles-sexy-tattoo-Favim.com-198709.jpg" width="320" /></a></div>
<div>
<br /></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5073665205693732251.post-85128419041803978502012-11-16T23:54:00.002+01:002012-11-16T23:54:14.297+01:00Em"Con tan solo un suspiro sabrás que por fin me he decidido, y seguramente será mejor de lo que piensas."<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmaCuUbmAroXT5CN97Ro4DryaNmUimSvz_BD0PtoWxY93E81z4PLXkgx7r_pp3v2uc-m6cYzJiXf2N95K771d3KUsDEqWoCIVJVdb7stZHQJOYnOXgktGsFdTauAlO9NRIAAYDD9ym1XQ/s1600/agnes-cute-despicable-me-film-fluffy-Favim.com-327846.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="206" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmaCuUbmAroXT5CN97Ro4DryaNmUimSvz_BD0PtoWxY93E81z4PLXkgx7r_pp3v2uc-m6cYzJiXf2N95K771d3KUsDEqWoCIVJVdb7stZHQJOYnOXgktGsFdTauAlO9NRIAAYDD9ym1XQ/s320/agnes-cute-despicable-me-film-fluffy-Favim.com-327846.jpg" width="320" /></a></div>
<div>
Y en momentos así haces de esa cuerda una ilusión, de ese miedo una pesadilla que no se ha repetido.</div>
<div>
Perdóname y cada vez el tiempo a esperar será inexistente.</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5073665205693732251.post-30159181598633185912012-11-14T23:39:00.003+01:002012-11-14T23:39:32.674+01:00I swearA veces me entra el miedo, me dan ganas de dar una palmada y desaparecer en el gris del tiempo.<br />
Sin embargo siempre apareces en el azul constante del reloj para tirar de esa cuerda y hacer desaparecer el temor para esconderlo en un agujero negro.<br />
Perdóname si en ocasiones me comporto como una verdadera estúpida; has aparecido de la nada, como un preciado regalo, y has hecho que mi mundo se desequilibrara.<br />
Solo espera, no tardaré. A lo mejor un día, con tan solo un suspiro sabrás que por fin me he decidido, y seguramente será mejor de lo que piensas.<br />
Te lo prometo.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/thYUIiFUK2I?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<div style="text-align: center;">
<i><u>"Pode que só sexa unha rapaza con moito tempo de lecer..."</u></i></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5073665205693732251.post-72352815880426222102012-11-11T20:08:00.003+01:002012-11-11T20:08:42.224+01:00E. v 2.0Voy a secuestrarte esta noche, aunque solo pueda secuestrar tus labios, para besarte una vez más y acabar todos estos besos interminables de una vez por todas.<br />
Después te los devolveré solo para poder abrazarte y quedarme mirando esa sonrisa que expresa más que tu voz, aunque me cuentes mis historias increíbles. Tus labios siempre acaban mostrando tu tapadera.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/1lyu1KKwC74?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<div style="text-align: center;">
<i><u>"Pode que só sexa unha rapaza con moito tempo de lecer..."</u></i></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5073665205693732251.post-78768613360032870622012-11-10T13:49:00.001+01:002012-11-10T13:49:31.739+01:00E.Desespero por besarte, decirte al oído mil cosas, tenerte en mis brazos y decirte que me gustas, que no me importa el tiempo, que cuando hablo o estoy contigo solo me importa el momento, que quiero ver como esa cara de embobada dura hasta que se desgaste.<br />
Ojalá estuviera ahora mismo para acariciar tu pelo, mientras miraba tu preciosa cara. Tu estarías durmiendo, sumida en un profundo sueño del que solo pudieras despertar con mis besos.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHxlE5D19ZOABGCUTsRgeCOWtL59LnMe1FnW2BuBLZiNlaEqt4AMngUXjfR0iTz6YcrnFtDNLLSdhrDim41aMjiH_L6-Hv7N_pxDE38xBzRh2qnQZl6LqtQq8tDBJ47M8TOD344PkaNwI/s1600/awesome-converse-couple-coupple-cute-Favim.com-220216.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHxlE5D19ZOABGCUTsRgeCOWtL59LnMe1FnW2BuBLZiNlaEqt4AMngUXjfR0iTz6YcrnFtDNLLSdhrDim41aMjiH_L6-Hv7N_pxDE38xBzRh2qnQZl6LqtQq8tDBJ47M8TOD344PkaNwI/s320/awesome-converse-couple-coupple-cute-Favim.com-220216.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<i>"Sería posible conocerte más por dentro, no lo conseguiré, nunca sabré..." </i> Puedes empezar cuando quierasUnknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5073665205693732251.post-84752667990087218942012-11-07T00:05:00.001+01:002012-11-07T09:40:47.762+01:00Amor, locura, miedoEl hielo que me recubría parecía estar ardiendo en llamas, aunque yo me seguía sintiendo fría, sin sangre recorriendo mi cuerpo y todo porque el <i>miedo</i> quería apoderarse de mi ser y mi mente.<br />
<div>
Una gran <i>locura</i> parecía querer convertirse en mi nueva personalidad, amedrentándome, cansando mi ser, arrebatándome los pensamientos sin apenas dejarme reaccionar.</div>
<div>
Pero ese <i>miedo</i> y esa <i>locura </i>nada hacían por propia voluntad, algo había, en las tinieblas que a ambos producía en mi interior, que los guiaba, que ordenaba cada uno de sus movimientos, involuntarios en mi.</div>
<div>
Durante un tiempo algo me quiso cegar, una luz que no parecía tener camino que seguir, por el que guiarme, que me destinará de una vez por todas. </div>
<div>
Al final y sin que apenas esperarlo el hielo en mi piel desapareció, evaporándose.<br />
Un cálido beso involuntario e inexistente rozó la piel de mi hombro, una caricia invisible y confortadora, descubrió mis ojos ante algo, mostrándome una sensación...<br />
Un <i>amor </i>repentino, lento y templado; un sentimiento cariñoso y rebelde. Algo que me empezaba a recoger en puentes de abrazos. Levantándome con delicadeza, cubriéndome con un impoluto manto mi ser. Despertando así, un motivo por el que poder caminar, sin<i> miedo</i> y<i> locura</i>, luchando contra la nada.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj31rxEinFQ3vHhlsXAyor5qBpaNrGEK7EazNuu5Axpo42eI2hD7Bl_WibOI2PYUz72AWOOZ9wST_aRPcBhD8c3CrYkr-xLpGNKtX-fwd5eTXqDaXKsKdIpCAGGYFMXzQPAPODj8TdQ6Cg/s1600/photo-ice-pics-images-Favim.com-510940.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="211" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj31rxEinFQ3vHhlsXAyor5qBpaNrGEK7EazNuu5Axpo42eI2hD7Bl_WibOI2PYUz72AWOOZ9wST_aRPcBhD8c3CrYkr-xLpGNKtX-fwd5eTXqDaXKsKdIpCAGGYFMXzQPAPODj8TdQ6Cg/s320/photo-ice-pics-images-Favim.com-510940.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<i><u>"Pode que só sexa unha rapaza con moito tempo de lecer..."</u></i></div>
<br /></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5073665205693732251.post-67034259220359718412012-09-16T20:14:00.001+02:002012-09-16T20:14:38.343+02:00Y solo quedaIntentando dibujar entre mis sábanas y no me sale nada. Solo escucho una y otra vez esa canción que un día un amigo me cantó a mi sola con una guitarra rota y una vez desgarrada.<br />
Me tiembla la mano cuando intento elegir el camino que mi bolígrafo debería tomar.<br />
No sé si te echo de meno so si es a ti a quien debería hacerlo.<br />
Volver de vez en cuando a una rutina de gritos y llantos ensordecedores hace que piense más en tus estúpidos enfados que tanto me gustaba enmendar.<br />
Ya han pasado muchos segundos desde aquella carta electrónica fallida, desde aquella pierna que había tropezado con su gemela. Desde que te dije adiós y te deseé suerte.<br />
Ahora volveré a escribirte, pero ya no podré mostrarte mis letras como antes, la cantante se ha quedado muda, le has robado la voz. Ahora solo le queda teclear y golpear cada una de las letras, cruzar los dedos y únicamente esperar, aunque solo sea al silencio.Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5073665205693732251.post-35063516956506313902012-09-10T16:58:00.000+02:002012-09-10T16:58:16.884+02:00Poderosa alucinación, demasiado real, sueño infinito en rem.Te siento inalcanzable como si fueras un fantasma inapreciable, como un soplo de aire que me toca a veces pero que es demasiado suave como para poder apreciarlo y sentir su tacto y olor.<br />
<br />
Te fundes como un humo ya impenetrable para mi; me miras y mis ojos se esconden por un miedo que me consume, te miro y me siento ligera, se me antoja acercarme a ti y besar esos labios que a penas puedo apreciar. Me vuelves a mirar, yo me quedo absorta apreciando cada uno de los detalles de tu diminuto ser. Me encantaría quitarte esas gafas y poder cerrarte los ojos con caricias, poder recorrer el tatuaje de tu espalda y dibujarlo una y otra vez con mi dedo sobre el lienzo de tu piel.<br />
<br />
Me da miedo fijar mi mirada en ti durante un largo período de tiempo, me siento atrapada, soy incapaz de decirle a mis ojos que eso no es mío, mis manos les obligan, quieren poder sentir el tacto de su piel, despeinar ese pelo negro, acariciar esa cara y poner la piel de gallina en su espalda.<br />
<br />
Leo y releo todas mis palabras, las uno en mi cabeza imaginándote aunque estés a tan solo una mirada infinita de mi.<br />
<br />
Dime que me dejas leerte el pensamiento, permíteme acercarte y susurrarte todo esto al oído; dime con la mirada: "ven".<br />
<br />
Sin embargo ya sé que te volveré a encontrar andando absorta por aquí, sé que nunca podré llegar a conocer ni tu nombre. Cada vez que te veo mi único deseo es poder decirte "hola".<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiI-Jwud002F1pzJXPefrSbPU3mNP8sCB3lgnRkdsfFUuLKWkdBI-o9ucG2EaHjR2fsSqdtyJCLcZ1nZmJi9d5GSm9nI0j4SQNqdcUTeB3vxSzeuyAQhzBs_Fh78EQySNMPsRFQQyUp3r8/s1600/back-cool-fashion-girl-lace-Favim.com-198844.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiI-Jwud002F1pzJXPefrSbPU3mNP8sCB3lgnRkdsfFUuLKWkdBI-o9ucG2EaHjR2fsSqdtyJCLcZ1nZmJi9d5GSm9nI0j4SQNqdcUTeB3vxSzeuyAQhzBs_Fh78EQySNMPsRFQQyUp3r8/s320/back-cool-fashion-girl-lace-Favim.com-198844.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<i><u>"Pode que só sexa unha rapaza con moito tempo de lecer..."</u></i></div>
Unknownnoreply@blogger.com0